บริการสอบเทียบเครื่องมือวัด ด้านเสียง | Sound Level

เดซิเบล (dB) เป็นหน่วยวัดเทียบอัตราส่วนระหว่างปริมาณเสียงสองปริมาณ ใช้สำหรับวัดความดังของเสียง คิดค้นโดย Alexander Graham Bell นิยมใช้กันมากในทางอคูสติก ฟิสิกส์และอิเล็กทรอนิกส์ เดซิเบลเป็นหน่วยวัดที่ไม่มีหน่วยเหมือนค่าเปอร์เซ็นต์ หน่วยเดซิเบลเป็นหน่วยที่สามารถแสดงค่าสูงและค่าต่ำเปรียบเทียบกันได้เนื่องจากคำนวณจากการหาลอการิทึม ระดับเดซิเบลที่ถึงขั้นอันตรายของคนหูปกติคือ 85 เดซิเบลขึ้นไป (หลังจากรับฟังหลายชั่วโมง)

ระดับความเข้มเสียง

ระดับความเข้มเสียง มีหน่วยเป็นเดซิเบล สามารถคำนวณได้โดยใช้สูตร ดังนี้

Sound Indensity Level (SIL) = 10 log (I/I₀)

เมื่อ

Sound Indensity Level คือ ระดับความเข้มของเสียง (dB)

I คือ ความเข้มของเสียง (watt/m²)

I₀ คือ ความเข้มของเสียงที่มนุษย์ได้ยิน (10^-12 watt/m²)

แต่ความเข้มเสียงนั้นหากนำมาพูดคุยกันคงเข้าใจยาก เพราะความเข้มเสียงที่น้อยที่สุดที่มนุษย์เริ่มได้ยิน คือ 0.000000000001 วัตต์ต่อตารางเมตร ส่วนความเข้มเสียงที่ว่ามาก ๆ คือ 10 วัตต์ต่อตารางเมตร ดังนั้นเพื่อให้เข้าใจง่ายจึงมีคนคิดค้นหน่วยเดซิเบล นั่นคือ อเล็กซานเดอร์ เกรแฮม เบลล์ ตามสูตรด้านบน

ระดับความดันเสียง

ระดับความเข้มเสียงนั้นไม่สามารถตรวจวัดได้ แต่ระดับความดันเสียงนั้นสามารถตรวจวัดได้ โดยมีค่าเท่ากันกับระดับความเข้มเสียง ซึ่งมีสูตรคำนวณดังนี้

Sound Pressure Level (SPL) = 20 log (P/P₀)

เมื่อ

Sound Pressure Level คือ ระดับความดันของเสียง (dB)

P คือ ความดันของเสียง (N/m²)

P₀ คือ ความดันของเสียงที่มนุษย์ได้ยิน (0.00002 N/m²)

ระดับความเข้มเสียงนั้นเป็นค่าที่ไม่สามารถตรวจวัดได้ แต่ความดันเสียงนั้นสามารถตรวจวัดได้ ในการวัดเสียงจึงนิยมใช้ ระดับความดันเสียง (Sound Pressure Level, SPL) มากกว่า ตามสมการด้านบน โดยระดับความดันเสียงนั้น (SPL) มีค่าเท่ากันกับ ระดับความเข้มเสียง (SIL)

ตัวอย่างการสอบเทียบด้านเสียง

➜ ดูรายการเครื่องมือวัดทางด้านเสียง